Reuzeleuke zeildag!

Wat een prachtig lentezonnetje al niet teweeg brengt... Massaal veel zeilers op het water, de Goofen die er in al hun enthousiasme een knaller van een baan tegenaan gooien, en Koning Winter die toch nog wil laten voelen dat zijn lied nog niet helemaal uitgezongen is...

Dankzij de goede zorgen van de vroege vogels aan boord, lag de Prince er nog voor de briefing piekfijn opgetuigd bij. De schipper was zelfs al met een borstel in de weer geweest om de waterlijn af te stoffen, want de familie Groen leek daar stilaan een vaste stek op te eisen. Gedaan ermee!

De Peter had de Wittevrongel-spi van zijn X-34 weer bij, waarmee we hoopten om straks op voordewindse rakken iets minder terrein op de collega's topspi-boten zouden verliezen. De wind die op de steiger door onze haren streelde, deed ons toch eerder naar de genua 2 grijpen, waardoor de 1 en de 3 rustig benedendeks mochten blijven. De zeilenberging in het vooronder en de berg reserve-touwwerk werden vakkundig midscheeps rond het motorblok gestouwd. En dan was het wachten op Geert die ons de baan zou brengen.

Hijgend, puffend en zwetend kwam hij aangelopen... "Man, man, man, ..." kon hij nog net stamelen alvorens in half katzwijm de kajuit in te duikelen om de boeien van het parcours op zijn tablet te zetten. Ongerust toch wel om de lange tijd die hij aan de kaartentafel verbleef, staken we onze hoofden door het luik en zagen tot onze grote verbijstering één van de meest ingewikkelde Goof-banen ooit op het scherm verschijnen.

Bij afwezigheid van de gebruikelijke voordekker (een lenig jonge vent) trok de schipper dan maar weer de reddingsgordel over zijn hoofd om alvast die taak op zich te nemen. De schipper is iets minder lenig en vooral iets minder jong... Voor de rest kende eenieder zijn taak nog, na de vorige wedstrijden.

Nadat we buiten even de beentjes konden losgooien, mochten we weerom met de ORC 2-5 vloot meestarten. In onze IRC-klasse waren we maar met zijn tweeën... Dat beloofde dus alvast een podiumplek te worden... Na een reachrak westwaarts, waarbij we toch even de spi zetten, rondden we de SvC 8, en trokken dan ijlings weer naarhet Oosten, richting Overloop van Zierikzee. In dat geultje, slim gebruik makend van de vloedstroom en van de goede aandewindse eigenschappen van de Prince, moesten we maar 1 keer overstag om de OZ 1 te ronden.

Vanuit de Overloop mochten we de Roompot in, voor het interessante werk: een geweldige zigzag-baan waarin 4 kruisrakken en 4 spirakken zaten: lang geleden dat we nog zo intensief bezig waren... De zon streelde onze gezichten, en als je de koele noordenwind even buiten beschouwing liet (moeilijk, maar toch) dan leek het warempel wel lente te zijn. Na een wel erg lange en koude winter werden vandaag op elke boot de batterijen à bloc opgeladen.

We bleven intussen lekker meelopen met de vloot, waarvan de iets vlugger planerende exemplaren toch wel wat in het voordeel waren. Maar kom, na dik drie uur zeilen klonk ook voor ons de finish-toeter, zodat deze lange Goofy-reeks afgesloten werd. Het is mooi geweest...

We zeilden de eerste wedstrijden nog in Ongemeten, met een verfoeilijk nieuw SW-cijfer, maar vanaf de Goofy-race van februari verrasten we vriend en vijand door met een IRC-meetbrief ons voortaan met andere schepen te meten. En het mag gezegd: dat deden we niet slecht.

Na de wedstrijd kaartten we nog lang na in de gezellig warme kajuit (zalig die Webasto, Barbara), in het gezelschap van de heren Pringles, en de dames Cava en Champagne. We vonden het zo plezant dat we na de lange tocht naar het clubhuis, en de uitslagenceremonie, ons nog met andere zeilvrienden & -vriendinnen gezellig rond de tafel hebben gezet. Niet alleen voor een heilsdronk op de verjaardag van de schipper, maar omdat het gewoon zo'n leuke en gezellige zeildag en -winter was geweest. En omdat de sliptongetjes van Kees uitmuntend zijn. En blijven.

Bedankt aan alle zeilers die deze winter mee de Prince bemand (en bevrouwd) hebben.!

Nu is tijd voor wat zomerse activiteiten, zoals aschuren, antifoulen, knutselen aan boord... Tot het weer winter wordt. En weer Goofy-tijd is. We kijken er nu al naar uit...