Bij-zeilen (2): de Schelderegatta

Amper terug uit Duinkerke mocht de Prince alweer op verplaatsing voor de 10de editie van de Schelderegatta. Op vrijdagavond 7 juni stapten we na een lange auto-rit aan boord en zetten we meteen koers naar de Zeelandbrug. Die opende vrijwel stipt en achter de brug mochten de zeilen op en de motor af, gevolg door een zalige voordewindse rit door het Brabants Vaarwater, langsheen de plaatselijke zeehondenkolonie, bij een prachtig ondergaande vuurrode zon. Waw...

In Wemeldinge vonden we meteen een box, dankzij wat lokale hulp aan boord. Even nog wat eten in de tent op de dijk, de wedstrijdbepalingen oppikken, en dan maar naar bed...

Zaterdagochtend bij een dampende espresso de traditionele tocht door het kanaal naar Hansweert aangevat, maar weer lang moeten wachten op achterblijvers... Enfin toch tijdig in Hansweert om een zwerm opstappers op te pikken, en met een volledige crew de wedstrijd aan te vatten. Er werd vooraf noch duchtig met zonnecrème gespoten, want de zon was voor een keer helemaal weer van de partij.

Even traditiegetrouw als de passage door het kanaal, is de start bij de voormalige veerhaven Kruiningen. Volledig dichtgeslibt overigens... Bij de eerste twee starts zagen we al dat de boventon de place-to-be was, dus werd de Prince daar ook heen gestuurd toen het onze beurt was. Met nog 10 seconden te gaan lagen we in lijn met Andiamo en Pinta 92 onder ons op de boei te sturen. met nog 2 seconden te gaan is het gat tussen ons en de boei bijna helemaal dicht, Pinta valt af en start, Andiamo ook, en wij ook. De First 40.7 Y  Knot die zich nog tussen ons en de boei wilde wringen, komt van een kale reis thuis: zij moeten oploeven en terugdraaien, en hebben ook nog eens de bovenboei zélf mee.

Een lang en stevig reach-rak, waarbij romplengte telt, brengt ons naar een nieuw vaarwater: de Schaar van Waarde. We sjeezen erdoor, geleid door onze onderdekse piloot Pieterjan. Bij de laatste ton gaat het erg hoog aan de wind richting boei 64, welke we makkelijk halen. Een toerbak dacht ons er te kunnen uitloeven, maar moest tevreden zijn met het aan loef bewonderen van ons kielzog en spiegel.

Na de rode boei 64 bleven we hoog varen om ook de rij gele tonnen aan de Schaar van de Noord te halen, wat leek te lukken, tot enkele boten die niet zo hoog als wij lopen overstag moesten, en dat net voor onze neus weer deden. Dat verplichtte ons tot afvallen, en ook overstag gaan om weer vrije wind te zoeken. Na de Schaar mocht de spi er op, en verwisselden we meteen ook onze fok door de grote genua. De wind nam zienderogen af. Hier en daar zagen we boten plots tegenstrooms terugdraaien: boei 81A vergeten te nemen blijkbaar... Op de Harfang, de Xp-33 en nog enkele anderen zit de navigator wellicht nog steeds ergens in een opbergkast...

Met wat tactische stroom-moves gleden we dichter en dichter bij de Shamrock, oude bekenden van ons, maar sloop ook de Achiroe met haar grote spi dichterbij. In het Willemsrek lag de Shamrock nog op 1 bootlengte en voor het bos van St-Anneke lagen we zowaar voor hen. Spijtig dat er een boot genaamd 'Extra Fun' meedeed, die ook wou laten zien dat hij hoog kon lopen zodat we weer een onnodige slag moesten maken...

Onder luid gejuich vanop het strand draaiden we de bocht om, mocht de spi er even weer op en gleden we over de finishlijn, als uiteindelijk 6de in gecorrigeerde tijd, op amper 2 minuten en 35 seconden van de eerste plaats. Die twee extra slagen doen ons de das om... Fijne zeildag gehad, met dank aan Jan, Sam, Pieterjan, Peter, Peter, Erwin, Frank, Paul & dame voor de inzet.